Ήρθε ὁ Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια, 
ήρθε η Κυριακὴ που τρώνε τα ψάρια.
Πού ήσουν Λάζαρε; Πού ήσουν κρυμμένος;
Κάτω στους νεκρούς, σαν πεθαμένος.
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι, 
ήρθε ἡ μάνα σου από την πόλη, 
σου ῾φερε χαρτὶ και κομπολόι.
Οι κοτούλες σας αυγά γεννάνε
Κι οι φωλίτσες σας δεν τα χωράνε
Δώστε μας και μας να τα χαρούμε 
Και του χρόνου πάλι να σας πούμε